تا بتوانی هیچکس را یک درم سیم وام مده خاصه دوستان را ، که اندر وام بازخواستن از دوست بزرگترین آزاری بود ، پس چون وام دادی آن درم را از خواسته ی خویش مشمر و در دل چنین دان

بدترین حال مردم نیاز است . (این سطور از کتاب قابوسنامه اثر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر گلچین شده است)

مال هر چند عزیز بود از سزاواران دریغ مدار که به همه حال کس چیز را به گور نبرد .   (این سطور از کتاب قابوسنامه اثر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر گلچین شده است)

از فراز آوردن چیز غافل مباش ، لیکن از جهت چیز خویشتن را در خطر مینداز . و جهد کن تا هر چه فراز آری از نیکوترن وجهی باشد تا بر تو گوارنده باشد . و چون فراز آوری نگاه

فی الجمله جهد باید کردن تا بیشتر عمر در بیداری گذرانی که خفتن بسیار در پیش است .   (این سطور از کتاب قابوسنامه اثر عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر گلچین شده است)

پگاه خاستن (سحرخیزی) عادت باید کرد ، چنان که پیش از آفتاب برآمدن (طلوع آفتاب) برخیزی تا وقت طلوع فریضه ی حق تعالی گذارده باشی . و هر که به وقت آفتاب برآمدن برخیزد ، تنگ روزی بود .  

خواب روز را به تکلف (به زحمت) از خویشتن دور کن و اگر نتوانی اندک مایه باید خفت ، که روز را شب گردانیدن نه از حکمت باشد . اما رسم محتشمان و منعمان (منعم = توانگر و مال دار)

سه خاصیت است جان را ؛ چون زندگانی و سبکی و حرکت و سه خاصیت است تن را ؛ مرگ و سکون و گرانی ، تا تن و جان به یک جای باشد ، جان به خاصیت خویش تن را

از خوردن آب و فقاع (آب جو) در گرمابه (حمام) بپرهیز که سخت (بسیار) زیان دارد و به استسقا (جمع شدن مایعات در حفره‌های بدن که از علائم بیماری قلبی یا کبدی است) ادا کند ، مگر سخت مخمور (خمار)

موی سخت باید خشک کردن ،‌آنگاه بیرون رفتن که کار خردمندان است و از آن محتشمان و نیز از گرمابه بیرون آمده با موی تر ، پیش بزرگان نشاید رفتن که بی ادبی بود .   (این سطور از کتاب