نقطه‌ی قوت عادت‌ها این است که بدون فکر کردن می‌توانیم کارهایی را به انجام برسانیم. نقطه ی ضعف عادت‌ها ، عادت کردن به انجام امور به شیوه‌ای خاص بدون توجه به اشتباهات جزئی است.
یک راهکار برای مسئولیت‌پذیر شدن ایجاد پیمانِ عادتی است. پیمان عادتی یک توافق گفتاری یا نوشتاری است که شما در آن تعهدتان نسبت به عادتی ویژه و خاص را بیان می‌کنید و در صورت عدم پیروی از قوانین مجازاتی را
هیچ‌گاه دو بار به صورت متوالی عادتی را از دست ندهید. اگر یک روز را از دست دادید سعی کنید هر چه سریع‌تر به روال پیگیری عادت‌هایتان بازگردید.
ایراد ما این است که فکر می‌کنیم یا باید عادتی را به صورت کاملاً بی عیب و نقص به انجام برسانیم و یا باید اصلا آن را انجام ندهیم!
اولین اشتباه هرگز ما را ویران نمی‌کند بلکه مجموعه‌ی دنباله‌داری از اشتباهات تکرار شده است که ما را به قعر نابودی می‌کشاند. از دست دادن و به اجرا نگذاشتن یک عادت برای یک بار تصادفی است؛ اما تکرار دوباره‌ی آن
اگر می‌خواهید عادتی را در پیش بگیرید باید با انجام آن احساس کنید موفق هستید. حتی اگر آن عمل بسیار جزئی و کوچک باشد، شما باید از انجام آن احساس رضایت کنید. احساس موفقیت نشانه‌ای است از این امر که
هنگامی که نتایج فوری لذت‌بخش و مطبوع هستند، نتایج و عواقب آتی وحشتناک می‌شود. هرچقدر اولین محصول و میوه‌ی یک عادت شیرین‌تر باشد میوه‌های بعدی تلخ‌تر خواهد بود.
بهترین روش برای از میان بردن یک عادت بد، غیر عملی کردن آن است. فشار و تنش را به‌قدری زیاد کنید که حتی گزینه ای برای انجام دادن آن عمل بد باقی نماند.
قانون ۲ دقیقه: در صورتی که می‌خواهید عادت جدیدی را آغاز کنید، این عادت باید کمتر از ۲ دقیقه به طول بیانجامد.
انگیزه باعث می‌شود که شما احساس کنید کاری را به انجام رسانیده و آن را تکمیل کرده‌اید اما صرفا شما در حال آماده سازی اوضاع برای به انجام رسانیدنش هستید. اگر می‌خواهید در به انجام رسانیدن یک عادت مهارت کسب
