ساده‌ترین راهکار برای آغاز تجدید نظر درباره گزینه های موجود ، زیر سوال برد اقدام‌ها روزمره خودمان است.

نگارش برنامه‌ی زندگی مثل رانندگی در یک شب مه‌آلود است. صرفاً تا آنجایی را می‌بینید که توسط چراغ های ماشین‌تان روشن شده، اما به هر حال کل راه را می‌توانید طی کنید.

دو اصل کلیدی حاکم بر سیستم‌های باز : همواره مسیرهای گوناگون برای رسیدن به یک مقصد معین وجود دارد (همپایایی)، یک نقطه شروع معین می‌تواند مسیری برای دستیابی به مقاصد گوناگونی باشد (چندپایایی).

جان استوارت میل : تنها افرادی خوشحالند که تمرکز ذهنی‌شان روی هر هدفی به غیر از خوشحالی باشد؛ روی خوشحالی دیگران، روی بهبود نوع بشر، حتی روی یک هنر یا حرفه که صرفاً به عنوان یک ابزار پنداشته نشود، بلکه

علائق و خواسته‌های ما کشف نمی‌شوند ، بلکه توسعه می یابند.

ارنست همینگوی : صرفاً با نقل مکان نمی‌توانید از خودتان فرار کنید.

کارهای زیادی است که از یک مسافرت برمی‌آید : به تمدد اعصابتان کمک می‌کند یا شاید تعدادی سنجاب با ظاهر متفاوت ببینید، اما نمی‌تواند مشکلات عمیق‌تر نظیر رفتار شما در بسترهای گروهی را اصلاح کند. اگر همین جا غمگین باشید

روانشناسان می‌گویند که هر قدر انسان‌ها ارزش بیشتری برای خوشحالی قائل شوند ، رضایت کمتری از زدگی خواهند داشت. حتی شواهدی هست که اهمیت بسیار قائل شدن برای خوشحالی ، می‌تواند یک عامل پر خطر برای ابتلا به افسردگی باشد.

گاهی اوقات باملاحظه بودن یعنی اینکه در بدیهی‌ترین مسایل نظیر عادت‌هایمان هم تجدید نظر کنیم .

میشل اوباما: به نظرم یکی از مزخرف ترین پرسش هایی که یک پدر یا مادر می‌تواند از فرزندش بپرسد این است که وقتی بزرگ شوی میخواهی چه‌کاره شوی؟ انگار بزرگ شدن یک پدیده‌ی متناهی است. انگار در مقطعی از زندگی