تاملات / مارکوس اورلیوس – بریده ۶۹
انسان جویای نام سعادتش را در رد و قبول دیگران جستجو میکند؛ انسان لذت طلب سعادتش را در ارضای شهواتش دنبال میکند؛ و انسان عاقل سعادتش را در رفتار خودش می جوید.
انسان جویای نام سعادتش را در رد و قبول دیگران جستجو میکند؛ انسان لذت طلب سعادتش را در ارضای شهواتش دنبال میکند؛ و انسان عاقل سعادتش را در رفتار خودش می جوید.
بکوش تا مردم را راضی و قانع کنی؛ ولی اگر عدالت اقتضا میکند، خلاف میل و اراده آنها عمل کن. اگر کسی برای ممانعت از تو به زور متوسل شد، مقابله به مثل مکن؛ آرامش و نرمی اختیار کن، و
در برابر عظمت جهان، آسیا و اروپا دو تکهی کوچک، آبهای تمام اقیانوس ها یک قطره، کوه آتوس برآمدگی کوچکی در سطح زمین، و فراخی زمان سر سوزنی از ابدیت است. همه چیز خُرد، ناپایدار و فانی است.
زندگی کوتاه است، و تنها ثمره این زندگی خاکی آن است که در درون مقدس باشی و در بیرون به دیگران خدمت کنی.
شرمآور است که وقتی جسم هنوز نیرومند است، روح بلغزد و سست شود.
چقدر ظالمانه است که اجازه ندهیم مردم کاری را که به نظرشان خوب است انجام ندهند.
اگر به مرگ بنگری، درمییابی که فرجام اسکندر مقدونی با فرجام مهترش هیچ تفاوتی نداشت.
اگر کسی بتواند به من نشان دهد و ثابت کند که افکار یا رفتارم نادرست است، با شادمانی آن را اصلاح خواهم کرد.
اگر ناگزیر بر اثر جبر روزگار شکیبایی خویش را از دست دادی، بیدرنگ خویشتنداری خود را بازیاب و بیش از حد لازم ناساز و بیقرار باقی نمان. اگر هماهنگی و سازگاری خود را بازیابی، از آن پس تسلط بیشتری بر