در رژیم توتالیتر سکوت دیگر علامت رضا به شمار نمی آید و فرد باید هواداری خود را از رژیم به شیوه ای مثبت بیان کند. (این سطور توسط کرم کتاب از کتاب «ریشه های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی پیدایش فاشیسم با نگاهی

رژیم نازی برای برانداختن نظام دموکراسی ، نخست از راه‌های قانونی سود جست . در بیشتر قانون‌های اساسی کشورها راه فراری برای دیکتاتورها وجود دارد و آن حالت فوق‌العاده یا اضطراری است که معمولا برای زمان جنگ پیش بینی شده

 فاشیسم را باید شبه انقلاب خواند که کوشید با ارائه منزلی انقلابی ، توده ها را به سوی خود بکشاند و در این راه موفقیت های قابل توجهی  هم کسب کرد. می بایست توده ها را متقاعد می کردند که

بحران های اجتماعی-اقتصادی را باید یکی از مهمترین علل پیدایش و پایه جنبش های فاشیستی دانست. این بحران ها موجب شدند تا در میان قشرهای وسیعی از مردم نوعی احساس عدم امنیت اجتماعی و احساس خطر شدید پدید آید و

 اسوالد اشپنگلر فیلسوف ، تاریخ‌دان و اندیشمند سیاسی آلمانی که تمایل به فاشیسم داشت :« توده مردم نمی تواند بر خودش حکومت کند همانطور که هیچ ارتشی هم نمی‌تواند خودش را رهبری کند ، باید بر آن حکومت کرد .

نازیسم آلمان وارث میلیتاریسم پروس بود که از دوران بیسمارک بر سیاست داخلی و خارجی این کشور سایه افکنده بود و وحدت آلمان نیز با محوریت و مرکزیت میلیتاریسم پروس عملی گردید . فاشیسم شاید در میان ایدئولوژی های سیاسی

 کتاب «شالوده های قرن نوزدهم» چمبرلین را به منزله انجیل نازیها نامیده اند و او به شالوده گذار معنوی رایش سوم نیز معروف بود. چمبرلین والاترین نژاد را ، در قالب «توتن ها» توصیف کرد که آشکارا به معنای  اقوام ژرمن

فاشیسم یا فاشیزم از لفظ ایتالیایی Fascio به معنی «دسته و مجموعه» گرفته شده است . ریشه لاتینی آن Fascis به معنی «دسته ای از چوب های به هم بسته شده» میباشد و اصطلاحاً به «تبری که دور دسته آن

هیتلر پنج روز بعد از به دست گرفتن رهبری حزب ، سازمان ورزش و ژیمناستیک را بنیان نهاد و اعضای آنرا که اغلب از جوانان ناسیونالیست پرشور بودند مامور حفظ نظم در داخل و اطراف اجتماعات حزبی نمود. این نخستین

 برای هیتلر و تقریباً همه آلمانی ها شکست نظامی آلمان فاجعه ای مهیب و عظیم بود . هیتلر و همفکران او معتقد بودند که ارتش آلمان در میدان جنگ  شکست نخورده ، بلکه خائنان داخلی از پشت به او خنجر