در فرضیهی سراب آدم تشنه (نه به دلیل شاهدی که بر باور خود دارد، بلکه از سر نیاز) تصور میکند که در دوردست آب ، نخل، و سایه می بیند. نیازهایی که امیدی به رفعشان نیست، دست به دامن توهّم می شوند؛ تشنگی توهّم آب را میبیند و عشق هم توهّم مواجهه با شاهزاده رویاها.