در شعرِ تعلیمی او که رنگ خطابه دارد ، عطار تا حدی شیوهی سنایی و احیانا خاقانی را دنبال میکند اما کلام او به خاطر سادگی که دارد ، بیشتر بر دل مینشیند و تأثیر فزونتر دارد . عطار ، با زبان بالنسبه سادهیی که دارد و با تمثیلهایی که به صورت قصه در تقریر دعاوی خویش نقل میکند ، شعر خود را بیش از شعر امثال سنایی و خاقانی در سطح ادراک عام قرار میدهد و از همین روست که عرفا کلامِ او را تازیانهی سلوک خواندهاند .