در نبردهای معنوی، زبده ترین جنگاوران، آنان نیستند که شتاب‌ناک و هیجان‌زده به عرصه نبرد پای می نهند. بلکه آنانند که روحیه‌ای آشتی جو دارند و در جنگ آوردن بسیار درنگ کارند و عزم نبرد در دلشان به آهستگی پخته می‌شود و آرام آرام می‌رسد و تنها آنگاه که همه ی راه‌های آشتی را آزموده اند و جز دست بردن به جنگ افزار راهی گشوده نمانده، با دلی ناخشنود، به جنگی دفاعی و ناگزیرانه می آغازند. اما درست هم‌اینان، که چنین سخت به درگیری تن می سپارند، همواره استوارترین جنگاورانند و پیگیرترینشان.