مکتب فیثاغورس تنها جنبه ی علمی و فلسفی نداشت بلکه جنبشی دینی ، سیاسی و اخلاقی به شمار می‌رفت . به نظر برخی پژوهندگان جنبش مزبور بیشتر جنبه ی سیاسی داشته و به اصطلاح سازمانی سیاسی بوده است . اما این آلوده شدن به امور سیاسی ، ماهیت آن جنبش را که در‌واقع یک انجمن برادری بوده است از میان نمی‌برد . این انجمن چنان که نوشته‌اند تشریفات ویژه ای داشته است از آن جمله که مریدان پس از گذرانیدن آزمایش های خاص به انجمن پذیرفته می‌شدند . نکته جالب این که این مکتب به روی زنان و بیگانگان نیز در می گشود .
این بریده کتاب از «مکتب های فلسفی از دوران باستان تا امروز» ترجمه و تالیف پرویز بابایی گلچین شده .