چیزی وجود دارد که می‌توان آن را به درستی عنصر علمی نامید و آن عبارت است از ترکیب مشاهده با تفکر عقلانی خودآگاه ، که گمان فیلسوفان این است که از این شیوه استفاده می‌کنند و این شیوه اغلب تنها عاملی است که مورخین بدان توجه می‌کنند . اما به واقع هیچ انسانی فقط از مشاهده و تفکر عقلانی استفاده می‌کند . عامل دوم را فرض های ناخودآگاهی فراهم می‌آورند که حتی ممکن است از هر چیز دیگری در پدید آمدن سیستم نهایی شخص موثرتر باشند .
این بریده کتاب از «تاریخ فلسفه یونان ؛ جلد دوم : آناکسیمندر ، آناکسیمنس» اثر دبلیو کی سی گاتری ، ترجمه مهدی قوام صفری گلچین شده .