نظریه آناکسیمندر درباره شکل و وضع زمین : « وی می‌گوید که شکل زمین استوانه ای است و ژرفای آن یک سوم پهنای آن است » و « زمین آزادانه در فضا معلق است و هیچ چیز آن را نگه نمی‌دارد ، بلکه به علت فاصله مساوی‌اش از همه سو بر جای خود استوار است . شکل آن محدب و گرد ، مانند ستونی سنگی است . ما روی یکی از سطوح راه می‌رویم و سطح دیگر در سوی مقابل است» .
بدین سان آناکسیمندر برای نخستین بار زمین را در فضا آویزان تصور می‌کند و این اندیشه ی نزدیک به واقعیت را جانشین عقیده ی کهنی می‌سازد که زمین باید بر چیزی تکیه داشته باشد .
این بریده کتاب از «مکتب های فلسفی از دوران باستان تا امروز» ترجمه و تالیف پرویز بابایی گلچین شده .