خودکامگی ها در متنِ تاریخِ پایان‌ناپیدای زندگی بشری ، لحظه‌های کوتاهی بیش نیستند و هر آنچه بخواهد گذشته پرستانه بر پویاییِ زندگی راه بربندد ، پس از درنگی کوتاه ، به کناری رانده می‌شود و زندگی با نیرویی دوچندان ،

آن‌ها که تنها خواستشان افزودن هر چه بیشتر بر شماره ی هواخواهان خویشتن است و از این رو مردم را به هواخواهی از خود مجبور می‌کنند ، به دیوانه‌ای می‌مانند که خمره ای دارد که کَمَکی شراب در آن است

شیوه ی تبلیغ قهرآمیز متکی بر داغ و درفش ، اگر چه عدد پیروان گروهی را بیشتر می‌کند ، اما سربازگیری اجباری تنها بر شمار هواخواهان دروغینِ جهان‌نگری‌ها می افزاید و بس . اما در حقیقت ، جهان‌نگری‌هایی که به

همواره در جنگ‌ها ، صلح‌جویانِ جبهه ی خودی از رزم آورترین مردان جبهه ی دشمن ، خطرناک‌ترند . این بریده کتاب از کتاب «وجدان بیدار ؛ تسامح یا تعصب» اثر اشتفان تسوایگ و ترجمه سیروس آریان پور گلچین شده است

تنها «نفس حضور» و «بودن» مردان اهل اخلاق ، خود اثربخش است . زیرا که وجود محض آنان گرد بر گردشان ، چنان فضایی از ایمان و اعتقاد می آفریند که به رغم محدود بودن ظاهری ، اثر فزاینده ی

نازک جانانِ آدمی خوی ، جنگندگان دائمی نیستند . این بریده کتاب از کتاب «وجدان بیدار ؛ تسامح یا تعصب» اثر اشتفان تسوایگ و ترجمه سیروس آریان پور گلچین شده است . 0

فاجعه ی ذاتی خودکامگی در این است که خودکامگان ، حتی پس از چیرگی سیاسی بر جان های آزاده ، و ناتوان کردن و دوختن دهانشان ، هنوز از آنان می هراسند . این بریده کتاب از کتاب «وجدان بیدار

چه حاصلی دارد نجات نام و شرافتِ از جهان رفته ای ؟ کدام تاوانی می‌تواند به او زندگانی دوباره ببخشد؟ اگر سودمندی‌ای در کار باشد ، همانا در کمکی است که به زندگان می‌تواند بشود . این بریده کتاب از

آدمی ، حتی آنگاه که خطا می‌کند و خطا را حقیقت می پندارد و بر زبان روایت می‌کند ، حقیقت را می‌گوید . این بریده کتاب از کتاب «وجدان بیدار ؛ تسامح یا تعصب» اثر اشتفان تسوایگ و ترجمه سیروس

قهر نورزیم بر هیچ‌کس ، زیرا قهر ورزیدن هرگز انسانی را نیکوتر نکرده است . آنان که می‌خواهند انسان‌ها را با قهر خود به باور خود درآورند ، کارشان در خام اندیشی ماننده به کسی است که بخواهد زورورزانه با