شاید بهترین نقطه ی شروع بررسی آناکسیمنس این کلمات کوریل بیلی (Ciril Bailey) باشد : «در نظر اول چنین به نظر می‌رسد که پس از بصیرت بی‌نظیر آناکسیمندر ، آناکسیمنس گامی به عقب به سوی این ایده برداشته است که
نظریه آناکسیمنس ظاهراً حداقل در نگاه اول ، بازگشتی آشکار از مرحله‌ای است که آناکسیمندر به آن رسیده بود ، زیرا آناکسیمنس نظریه ی بیکران (آپایرون) را ترک گفت و از طالس پیروی کرد که عنصر متعین را به عنوان
مرسوم است که تنها دلبستگی مَلَطیان را یافتن پاسخ به این پرسش می‌دانند که «جهان از چه ساخته شده است؟» این بریده کتاب از «تاریخ فلسفه یونان ؛ جلد دوم : آناکسیمندر ، آناکسیمنس» اثر دبلیو کی سی گاتری ،
آناکسیمندر کتابی به نثر درباره ی نظریه های فلسفی خویش نوشت . این اثر در زمان تئوفراستوس موجود بود ، و ما اطلاع ارزشمند خود را درباره ی فکر آناکسیمندر مرهون این کتاب هستیم . وی مانند تالس در جستجوی
یکی از دانشمندان علوم طبیعی می‌نویسد : «کوشش فیزیک ، دستیابی به دیدگاه جهانی واحد است . ما پدیدارها را در کثرت‌شان نمی پذیریم و می‌خواهیم آن‌ها را تبیین کنیم ، یعنی می‌خواهیم پدیداری را به پدیدار دیگر تحویل دهیم»
وسوسه ی کلی سازی و کنار گذاشتن امور منفرد و عَرَضی و مطرح کردن امور کلی و ثابت در شکل نهایی خود ، در سخنی ظاهر می‌شود که عموما عقیده دارند موجب شهرت تالس به عنوان بنیانگذار فلسفه شده است
میمنرموس ایونیایی شاعر هم‌عصر تالس معتقد بود که «اگر خدایان وجود داشتند ، باید عاقلتر از آن بودند که خود را با امور انسانی به زحمت اندازند.» این بریده کتاب از «تاریخ فلسفه یونان ؛ جلد اول : آغاز تالس»
زایش فلسفه در اروپا ، مبتنی بر کنار گذاشتن آگاهانه ی راه حل‌های اسطوره شناختی مسائل مربوط به منشاء و طبیعت جهان و فرایندهای موجود در آن بوده است . با آغاز اندیشه ی فلسفی به جای ایمان دینی ،
اهمیت نظرات تالس در این است که به نظر او و شاگردانش خدایان در کار عالم دخالتی نمی کردند . دنیا تنها مطابق طبیعت خودش عمل می کرد . بلا تنها هنگامی فرا‌می‌رسید و ابر موقعی ظاهر می شد که