تردیدی نمیتوان داشت که این مرد روحانی ، این مرد حساس و هوشمند ، شخصاً از خون و خونریزی تنفر داشت و – چنان که خود اعتراف میکند – سنگدلی و خشونت را تاب نمیآورد و هرگز نتوانسته بود حتی بر سر یکی از شکنجه ها و یا آدم سوزی ها در ژنو ، حاضر شود و این بدترین گناه نظریه پردازانی است که از یک سو این توانایی عصبی را ندارند که خود حتی به تماشای یک اعدام بنشینند ، چه رسد به اجرای آن ؛ و از دیگرسو با توجیهی درونی متکی بر ایده یا نظریه و یا نظام خویش ، به اجرای صدها حکم از این دست فرمان میدهند .
این بریده کتاب از کتاب «وجدان بیدار ؛ تسامح یا تعصب» اثر اشتفان تسوایگ و ترجمه سیروس آریان پور گلچین شده است .
0